Η περαιτέρω διείσδυση του ηλεκτρισμού στην οικονομία, σε συνδυασμό με την καθολική σχεδόν επικράτηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην παραγωγή ρεύματος και την υιοθέτηση καινοτόμων τεχνολογιών και καυσίμων είναι τα «κλειδιά» για την επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας ως το 2050 που έχει θέσει συλλογικά η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η χώρα μας όπως και όλες οι χώρες της ΕΕ καλούνται να αναθεωρήσουν τον σχεδιασμό τους για την ενέργεια και το κλίμα με ορίζοντα το 2030, ύστερα από την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, τον Δεκέμβριο του 2020 να ανεβάσει σημαντικά το στόχο της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο 55 % σε σχέση με το 1990, έναντι 40 % που ήταν ο προηγούμενος στόχος με βάση τον οποίο καταρτίστηκαν τα Εθνικά Σχέδια για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), του συνόλου των χωρών – μελών και της Ελλάδας.
Σύμφωνα με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι προτεραιότητες της πολιτικής της Ελλάδας για το 2050 περιλαμβάνουν τα εξής πέντε στοιχεία:
Βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης σε όλους τους τομείς, με έμφαση σε μεγάλης έκτασης ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών και κτιρίων,
Ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής παράλληλα με μηδενισμό των εκπομπών διοξειδίου άνθρακα από καύση στερεών καυσίμων στη ηλεκτροπαραγωγή,
Εξηλεκτρισμός των μεταφορών αλλά και της θερμότητας παράλληλα με τη μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος της ηλεκτρικής ενέργειας,
Ανάπτυξη εγχώριων καυσίμων και αερίου από βιομάζα με προηγμένες τεχνικές,
Περαιτέρω επέκταση των διασυνδέσεων για τα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου και ολοκλήρωση της σύζευξης των αγορών στην ευρύτερη περιοχή.
Κεντρική επιδίωξη αποτελεί η επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050 με τον πιο ανταγωνιστικό τρόπο για την εθνική οικονομία. Με επίκεντρο τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης που θα πρέπει να μεγιστοποιηθεί, τη διεύρυνση και τελικά επίσης μεγιστοποίηση της χρήσης των ΑΠΕ ειδικά στην ηλεκτροπαραγωγή, την έμφαση σε τεχνολογίες και καύσιμα αποθήκευσης, σε εναλλακτικές τεχνολογίες του ενεργειακού και βιομηχανικού τομέα, καθώς και από την αλλαγή του συνολικού προτύπου κατανάλωσης στους τελικούς τομείς χρήσης θα είναι εφικτή η επίτευξη με το βέλτιστο τρόπο της ενεργειακής και κλιματικής μετάβασης που σχεδιάζεται στο πλαίσιο της ΜΣ50.
Διευκρινίζεται ότι η ουδετερότητα ως προς το κλίμα μίας ενεργειακής μορφής προϋποθέτει μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε όλα τα στάδια παραγωγής, μετατροπής, μεταφοράς και χρήσης. Η οριστική αποθήκευση αερίων θερμοκηπίου, σε υπόγειους σχηματισμούς ή σε υλικά, θεωρείται ότι διασφαλίζει ουδετερότητα ως προς το κλίμα, ενώ η αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα που δεσμεύεται από τον αέρα ή από βιομάζα θεωρείται ότι αποτελεί αρνητική εκπομπή.
