Σύμφωνα με νέα μελέτη Ολλανδών ερευνητών αποκαλύπτει ότι χάρη στην αυξανόμενη ηλιακή ισχύ σε όλο τον κόσμο, η ηλιακή ενέργεια έχει πλέον «εξοφλήσει» το ενεργειακό της χρέος. Συγκεκριμένα, η ενέργεια που παράγεται από τα φωτοβολταϊκά πάνελ τα τελευταία 40 χρόνια έχει αντισταθμίσει την ρυπογόνο παραγωγή ενέργειας που απαίτησε η κατασκευή τους.
Οι ηλιακοί συλλέκτες για την κατασκευή και τη μεταφορά τους απαιτούν ενέργεια από ορυκτά καύσιμα πριν αρχίσουν την παραγωγή καθαρής ενέργειας. Συνεπώς, ενώ η ενέργεια που παράγεται από τους ηλιακούς συλλέκτες βοηθά να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα, οι συλλέκτες εξακολουθούν να φέρουν το “χρέος “των ορυκτών καυσίμων, που αντισταθμίζεται μόνο όταν η καθαρή ενέργεια που παράγεται είναι μεγαλύτερη από την ενέργεια που καταναλώθηκε για την κατασκευή τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, για κάθε διπλασιασμό της παγκόσμιας ηλιακής ηλεκτρικής ισχύος, η ενέργεια που χρησιμοποιείται για την παραγωγή τους μειώθηκε κατά 12-13%, και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μειώθηκαν κατά 17-24%, ανάλογα με το τι υλικό χρησιμοποιήθηκε. Το ηλιακό δυναμικό έχει αυξηθεί περίπου 45% ετησίως από το 1975, φτάνοντας τα 230 γιγαβάτ το 2015.
Η εγκατεστημένη ηλιακή ισχύς έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια χάρις στη σημαντική πτώση των τιμών. Η μελέτη υπολογίζει περίπου 20% μείωση στο κόστος για κάθε διπλασιασμό της παραγωγικής ικανότητας από το 1975.
Το ενεργειακό ή αλλιώς οικολογικό αποτύπωμα ορίστηκε το 2009 από το Παγκόσμιο Δίκτυο Αποτυπώματος (Global Footprint Network, GFN) ως το σύνολο όλων των περιοχών που χρησιμοποιούνται για την παροχή μη διατροφικής και μη τροφοδοτικής ενέργειας (non-food and non-feed energy), όπως η γη που χρησιμοποιείται για την υδροηλεκτρική ενέργεια, η καλλιεργούμενη γη για την παραγωγή ενέργειας και καυσίμων (ενεργειακές καλλιέργειες) και οι δασικές εκτάσεις για καύσιμα ξύλου.
Το οικολογικό αποτύπωμα είναι ένας τρόπος για να μετράμε τις επιδράσεις που προκαλούν πάνω στη Γη οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Είναι το μέτρο ζήτησης και κατανάλωσης που μετράει την κάλυψη των αναγκών μιας κοινωνίας, καθώς και τα απορρίμματα και αέρια θερμοκηπίου που παράγει καθημερινά σε εκτάσεις παραγωγικής θαλάσσιας και χερσαίας επιφάνειας.
Επίσης, εκτιμάει όλους τους φυσικούς πόρους που χρειάζονται για την υποστήριξη των υλικών αναγκών ενός πληθυσμού ή ενός ατόμου μέσα από την τεχνολογία, τον τρόπο ζωής και τις συνήθειες της κάθε χώρας. Μονάδα μέτρησης του οικολογικού αποτυπώματος είναι το εκτάριο και μπορεί να υπολογιστεί σε κάθε κλίμακα: μια δραστηριότητα, ένα πρόσωπο, μια κοινότητα, μια πόλη, ένα έθνος ή την ανθρωπότητα στο σύνολό της.
Το ανθρακικό αποτύπωμα αποτελεί ουσιαστικά υπομονάδα του οικολογικού αποτυπώματος. Αρχικά, αναφέρθηκε στο συνολικό διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται από την ανθρωπότητα κατά τη διάρκεια της ζωής της, ενώ σήμερα αποτελεί δείκτη του Δυναμικού Θέρμανσης του Πλανήτη. Το ανθρακικό αποτύπωμα λαμβάνει υπόψη και τα έξι αέρια του θερμοκηπίου τα οποία πραγματεύεται το Πρωτόκολλο του Κιότο: Διοξείδιο του άνθρακα (CO2), Μεθάνιο (CH4), Μονοξείδιο του Αζώτου (N2O), Υδροφθοράνθρακες (HFCs), Υπερφθοράνθρακες (PFCs) και Εξαφθοριούχο θείο (SF6). Ένα ανθρακικό αποτύπωμα μετριέται σε τόνους ισοδύναμου του διοξειδίου του άνθρακα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η αντιστάθμιση της ενέργειας πιθανότατα συνέβη περίπου πριν από πέντε χρόνια, τόσο για την ενέργεια που καταναλώθηκε όσο και για τις εκπομπές που παράχθηκαν και πλέον η παγκόσμια ηλιακή ενέργεια έχει καθαρά θετικό αντίκτυπο, που θα συνεχίσει να αυξάνεται.
